UA-97226585-1
De basis van veel Westerse ziekten zijn ontstekingen. Een van de oorzaken van het ontstaan van ontstekingen is een verzuurd lichaam, hierbij is het zuur-base evenwicht uit balans. Er worden dan te weinig basische voedingsstoffen genuttigd in vergelijking met de zure voedingsstoffen.
De pH waarde geeft de zuurgraad van het lichaam aan. Bij een normaal functionerend lichaam zit dit tussen de 7,37 en 7,45 (pH waarde boven de 7 is basische en onder de 7 is zuur).
Om het lichaam goed te laten functioneren is een stabiele pH-waarde belangrijk, dit om biochemische processen goed te laten plaatsvinden. Gedurende de dag zal de pH-waarde wat variëren, het lichaam kan dit compenseren door het aanspreken van niet verzurende mineralen die je op voorraad hebt in je lichaam. Zijn deze mineralen niet beschikbaar dan worden deze zuren tijdelijk opgeslagen in je lichaam (vooral in bindweefsel) totdat er weer voldoende mineralen aanwezig zijn. Komen er niet voldoende mineralen uit je voeding dan worden de mineralen elders uit je lichaam vandaan gehaald, uit de haren, botten en nagels.
Daarnaast kan je lichaam de pH waarde beïnvloeden door het uitscheiden van zuren via de urine en de longen.
Door de volgende klachten:
Langdurige verzuring kan zo o.a. leiden tot:
In een verzuurd lichaam kunnen de darmbacteriën hun werk niet goed doen en ook enzymen functioneren niet optimaal. Spijsverteringsenzymen die voor de vertering van het voedsel zorgen en dus voor opname van voedingsstoffen werken niet meer optimaal dus er ontstaat een tekort aan voedingsstoffen en mineralen.
Wanneer een lichaam dus verzuurd raakt komt het lichaam in een ontstekingsfase waardoor Westerse ziekten de kans krijgen te ontstaan. De basis van Westerse ziekten zijn nl. ontstekingen, vaak zijn deze laaggradig en merk je ze niet of nauwelijks op.
Zuren kunnen geneutraliseerd worden door mineralen.
De volgende mineralen zorgen ervoor dat zuren geneutraliseerd worden:
Waar zitten deze met name in?
Het meest optimale voor je lichaam is 80% alkaliserende voeding (dus veel groente) en 20% verzurende voeding.
Stress verbruikt enorm veel magnesium, wat zoals je gelezen hebt een van de ontzurende mineralen is. Stress zorgt dus voor verzuring in het lichaam. Daarnaast verergert stress ontstekingen in het lichaam die er al zijn.
Door verzuring ontstaan ontstekingen in het lichaam. Zodra er een ontsteking plaatsvindt komt het immuunsysteem in actie, de lymfocyten. De lymfocyten gebruiken glutamine (een aminozuur) om de ontstekingen te lijf te kunnen gaan.
Glutamine is een aminozuur wat in de darmwand voorkomt. Wanneer er veel lymfocyten in actie zijn wordt glutamine aan de darmwand onttrokken. Hierdoor gaat de kwaliteit van het darmslijmvlies achteruit waardoor er bv allergieën of intoleranties kunnen ontstaan. Bij allergieën ontstaan allergenen die ook weer ontstekingsreacties veroorzaken waardoor je dus nog meer beschadiging van het darmslijmvlies krijgt.
Spijsverteringsenzymen zorgen ervoor dat de koohydraten, vetten en eiwitten in ons voedsel in kleinere stukken worden gesplitst zodat de vertering beter kan plaatsvinden. Het voedsel wordt dan namelijk zo klein gemaakt dat het ook de darmwand kan passeren en vervolgens met het bloed naar de lichaamscellen gebracht kan worden.
Een verzurende omgeving remt de werking van spijsverteringsenzymen, waardoor het voedsel dus niet voldoende gesplitst wordt in kleinere molekulen en het lichaam ze dus ook niet goed kan opnemen. Bij een gebrek aan spijsverteringsenzymen gaat de maag dit compenseren door extra maagzuur aan te maken. Hierdoor kun je last krijgen van opspelend maagzuur.
Wanneer voedsel niet goed verteert wordt ontstaan er dus tekorten aan essentiele voedingsstoffen.
Daarnaast ontstaat er nog een ander probleem. Na elke maaltijd ontstaat er een ontstekingsfase, deze wordt geremd door de spijsverteringsenzymen. Bij een tekort wordt de ontstekingsfase dus onvoldoende geremd. Het immuunsysteem moet dan weer in actie komen, waarbij de lymfocyten glutamine uit de darmwand halen. De darmwand raakt dus beschadigd. Er ontstaan kleine gaatjes in de darmwand waardoor grotere brokken voedsel kunnen passeren. Deze komen in het bloed terecht en het lichaam valt dit aan omdat het niet herkent wordt. Er is dan kans op een allergische reactie.